ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ | Knock Off: Το 'Roman de gare' του Claude Lelouch,
Εικοσιετία εικοσιτετράωρο Claude Lelouch είναι, όπως αποδεικνύεται, ζωντανό και καλά και ζει στο Παρίσι. Έχει σκηνοθετήσει ακόμη και μια νέα ταινία. ο τίτλος, 'Νέο σταθμό, 'Αδιάκοπα punked με την ταινία, προφανώς αναφέρεται σε αυτά τα φτηνά θρίλερ paperback διαθέσιμα στους σιδηροδρομικούς σταθμούς, tawdry πράγματα καλά για μια ανάγνωση διακοπές. Μια ματιά στο ασυνήθιστα παχύ πακέτο Τύπου μου δείχνει μια συνέντευξη Lelouch αμυντικό για την υποτιθέμενη κατάστασή του ως 'δημοφιλής' ή 'μαζική' σκηνοθέτης (όλα είναι σχετικά) - εξ ου και η υιοθέτησή του υλικού Χ.
Patricia Highsmith αποκλείει το 'Roman de gare' είναι μια ομοιόμορφα κοκκινόμορφη, ασημένια συλλογή από τέρπας καλύτερων πωλητών. Η προσέγγιση του Lelouch είναι να αφήσει χαλαρά πολλαπλές διφορούμενες προκαταλήψεις με την ελπίδα ότι θα επικαλύψουν ταυτόχρονα την ταινία με αγωνία. Η ταινία ανοίγει με έναν μυθιστοριογράφο μυθοπλασίας (Φάννι Αρντάντ) που σχίζεται από ντετέκτιβ σε συνδυασμό με το θάνατο του ghostwriter της. Backtrack σε μια σκοτεινή και θυελλώδη νύχτα? το ραδιόφωνο ανακοινώνει ότι ένας φονικός σεισμός pederast είναι στο χαλαρό, δελεάζοντας παιδιά με μαγικά κόλπα. Αποκοπή σε: Pierre (Dominique Pinon) που στοιχειώνει έναν αυτοκινητόδρομο βενζινάδικο, όπου προσπαθεί να πάρει Huguette (Ο Audrey Dana), μια καταστροφική νεαρή γυναίκα που μόλις καταρρίφθηκε από τον αρραβωνιαστικό της ενώ ήταν στο σπίτι για να συναντήσει τους γονείς της.
Ανθεκτικό στην αρχή - φυσικά, όπως Pinon, που θυμάται καλύτερα στις ΗΠΑ από το Jean-Pierre JeunetΤης ταινίας, έχει το σκουριασμένο πρόσωπο ενός ψαριού βαθιάς θάλασσας - ο Huguette τελικά συμφωνεί με την προσφορά του για μια βόλτα. Είναι αυτός ο δραπετεύς δολοφόνος; Το θύμα-που-να-ghostwriter; Κάτι άλλο εξ ολοκλήρου; Ανεξάρτητα από αυτό, ο καθένας που έχει δει μια ταινία θα προβλέψει σωστά ότι ο Pierre καταλήγει να παρουσιάζεται ως ο απόντας φίλος για την ρουστίκ οικογένεια του Huguette (ζουν μία από αυτές τις φετιχισμένες φαντασιώσεις της αγροτικής ζωής, αμετάβλητες από την στάση του Petain στο Verdun). Έτσι, ο δεύτερος προφηματισμός: 'Η αλεπού είναι χαλαρή στο κοτέτσι', ο πιθανός δολοφόνος προσκαλείται σε ευάλωτες ευφυΐα.
Η ιδέα, υποθέτω, είναι ότι η ασχήμια του Pinon θα μπορούσε εξίσου καλά να διαβάσει ως ήσυχη ή απειλητική, αν και η ταινία δεν αναπτύσσει ποτέ αληθινή αίσθηση απειλής. Για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ό, τι έχει το δικαίωμα να είναι, το 'Roman de gare' είναι μια ταινία πολύ παρακολουθούμενη, ακόμη και εμπλέκουσα. Όλα αυτά είναι χάρη στην κυρία. Dana, γαλλική νεοφώτα οθόνης. Είναι δύσκολο να πούμε πόσο μια ηθοποιός είναι, αλλά είναι εξαιρετικά ελκυστική - τα χαρακτηριστικά της είναι ευχάριστα βάρβαρα, η φωνή της είναι ωμό και ξηρό - και η Lelouch έχει την αίσθηση να επιτρέπει στον άφθονο χρόνο της κοντά στην κεντρική οθόνη.
Η αναπόφευκτη πτώσεις εμφανίζεται όταν η Huguette υποχωρεί και η ταινία απομακρύνει την προσοχή της στη συσπείρωση των κόκκινων ρέγγων, ανοίγοντας το πεδίο σε έναν πληθυσμό βαρετών δευτερευόντων χαρακτήρων και διπλών σταυρών που παράγουν ένα σωρευτικό αποτέλεσμα πιο κουραστικό από το εκπληκτικό. Παραφράζοντας το παλιό 'δύσπνοια'Tagline, το μόνο πράγμα πιο κουραστικό από τα πρώτα 10 λεπτά του' Roman de gare 'είναι η τελευταία μισή ώρα.
[Ο Nick Pinkerton είναι συγγραφέας προσωπικού της σειράς Reverse Shot, συνεισφέρων στο Stop Smiling και ένας τακτικός κριτικός για την Village Voice.]
